Dane dotyczące szerokości pasów ruchu, podane poprzednio są danymi doświadczalnymi, sprawdzonymi na podstawie obserwacji. Poniżej zamieszczamy dane dotyczące projektowania szerokości nawierzchni za granicą. Angielskie przepisy z roku 1937 ustalają dla dróg szerokość pasa ruchu 3,00 m, dla dróg o dużym ruchu pojazdów szerokość 3,30 m. . W Szwecji również stosuje się szerokość pasa ruchu 3,00 m, a na drogach o ruchu szybkim 3,50 m. Tę samą szerokość pasa ruchu stosuje się w Belgii i Francji. Automagistrale holenderskie mają szerokość pasa ruchu 3,12 m. W USA w okresie powojennym wprowadzono dla ruchu ponad 100 km/godz szerokość pasa 3,60 m. Powszechnie stosuje się szerokość pasa ruchu 3,00 m. W ZSRR według warunków technicznych z roku 1955 stosuje się dla dróg II klasy w terenie płaskim i falistym szerokość jezdni 7,00 m przy szybkości podstawowej 100 km/godz, a dla dróg III klasy szerokość jezdni 7,00 m przy szybkości podstawowej 80 km/g odz, dla dróg IV i V klasy przy szybkości podstawowej 60 i 40 km/godz szerokość jezdni dwupasowej 6,00 m. Normalnym sposobem wykonania jezdni drogowej jest jezdnia dwupasowa, zapewniająca dwukierunkowy ruch pojazdów. Przy bardzo małej intensywności ruchu i przy drogach o podrzędnym znaczeniu komunikacyjnym wyjątkowo stosuje się jezdnie jednopasowe. Drogi o jezdniach jednopasowych są mniej kosztowne w budowie i stosuje się je jako pierwszą fazę budowy drogi o normalnym przekroju poprzecznym dwupasowym. [patrz też: getin bank poleasingowe, krotoski cichy audi, audi select plus wrocław ]